زمینه و هدف: ناپروكسن یك داروی ضددرد و ضد التهاب غیر استروئیدی كم محلول در آب است. افزایش سرعت انحلال دارو با كمك تهیه پراكندگی جامد می تواند موجب افزایش جذب گوارشی و اثر بخشی آن شود. در این مطالعه پراكندگی های جامد ناپروكسن (با نسبت 1 به 1) در حامل كراس پوویدون و پودر میوه سنجد به روش همسایش تهیه و اثر ضد دردی آنها در مدل تست فرمالین مورد بررسی قرار گرفت.

روش ها: مطالعه بر روی موشهای صحرائی نر ویستار در محدوده وزنی 200-180 گرم انجام شد (n=8 رت در هر گروه). یك ساعت بعد از تجویز خوراكی داروها اثر ضد دردی آنها با استفاده از تزریق فرمالین 5/2% به كف پای حیوان مورد ارزیابی قرار گرفت.

یافته ها: نتایج نشان داد كه پراكندگی های جامد ناپروكسن در كراس پوویدون و سنجد در مقایسه با مخلوط های فیزیكی ناپروكسن با كراس پوویدون و سنجد و پودر خالص ناپروكسن اثر ضددردی بیشتری ایجاد کرد. اثر ضد دردی مخلوط های فیزیكی ناپروكسن با كراس پوویدون و سنجد تفاوت معنی داری با اثر ضد دردی پودر خالص ناپروكسن نداشت. پراكندگی جامد ناپروكسن در كراس پوویدون بطور معنی دار بی دردی بیشتری در مقایسه با پراکندگی جامد آن در سنجد ایجاد کرد.

نتیجه گیری: نتایج حاصل از این مطالعه نشان داد كه اثر ضددردی ناپروكسن با تهیه فرمولاسیون پراكندگی جامد آن در كراس پوویدون و پودر میوه سنجد افزایش می یابد.

بررسی اثر ضد دردی پراكندگی های جامد ناپروكسن در حامل كراس پوویدون و پودر میوه سنجد در مدل تست فرمالین
علیرضا محجل نائبی، محمد برزگر جلالی، سعید پورمحمد
دانشكده داروسازی، دانشگاه علوم پزشكی تبریز، تبریز، ایران
تاریخ پذیرش: 23 /11/87، تاریخ دریافت: 10/6/87